,,Miłość jest więzią kompozycyjną Kwartetu aleksandryjskiego, ale także żywiołem ukazanego w nim chaosu. Postacie kobiet: Melissa, Justyna, Leila, Clea, Liza. Każda z nich jest wtajemniczeniem w inny świat miłości. Postacie mężczyzn: Darley, Pursewarden, Nessim, Naruz, Mountolive. Każdy z nich gubi się aż do zatracenia w tych światach miłości równie splątanych jak labirynt Aleksandrii…
Każda z tych miłości będzie do końca niewiadoma. Durrell, szukając miłości współczesnej, ustawia lustra, które odbijają tę samą chwilę tej samej miłości jakżeż niepodobnie. Które odbicie jest prawdziwe? Prawdziwe są wszystkie.” Zbigniew Bieńkowski, Modelunki, 1966