Przejmująca historia ludzkiej samotności, której źródłem jest nieudana miłość: bohaterka powieści potrzebuje jej tak jak powietrza do oddychania. Agata Cruz jest skryta i zamknięta w sobie, a w istocie spragniona ludzkiego ciepła; pozornie zimna, a naprawdę namiętna; prosta i niewykształcona, lecz skomplikowana i bogata wewnętrznie. Jej tragedia jest tragedią samotności, braku porozumienia, izolacji, doprowadzoną do skrajności i głęboko wstrząsającą surowym realizmem psychologicznym.