KARNAK

Obok Piramid, Sfinksa, pola mastab w Sakkara i nekropoli tebańskiej Karnak należy do najbardziej atrakcyjnych zespołów archeologicznych Egiptu. Ruiny wielkiej świątyni Amona, okręgi święte bogini Mut i boga Montu wzbudzają dziś u zwiedzających podziw dla nieprzemijających osiągnięć monumentalnej sztuki Egiptu. Kamera fotografika wrażenie to jeszcze bardziej utrwala w artystyczno-subickty­wncj formie. Karnak, jako ogólnoludzkie dobro kulturalne, żyje dziś w nowej, współczesnej nam epoce swoim własnym życiem, odmiennym jednakże od kształtu i treści z okresów swego powstawania. Uświadomienie sobie tej właśnie prawdy historycznej pozwala w pełni zrozumieć wartości tkwiące w jego architekturze i rzeźbie. Prof. Kazimierz Michałowski nic oprowadza po ruinach, ale wskrzesza tysiąclecia dziejów powstawania tego olbrzymiego zabytku sakralnego. Bloki niektórych świątyń z czasów Średniego Państwa, odnalezione przez archeologów w późniejszych budowlach, posłużyły do rekonstrukcji urzekającej pięknem starożytnej architektury. Właśnie w Karnaku, w świątyni boga Chonsu, spotykamy najbardziej charakterystyczny typ świątyni klasycznej, który zrodził się dopiero za XVIII dynastii.

Autorowi tekstu zawdzięcza nauka wyjaśnienie kanonu świątyni egipskiej Nowego Państwa; umożliwia to i ułatwia zrozumienie kultowej i społecznej roli sakralnej architektury kraju faraonów.