SCHUBERT

...Żył na uboczu, z dala od wielkich spraw, z dala od kół wszelkiego świata. To wyjątkowo proste, ubogie w niezwykłe wydarzenia życie zaczęło się na jednym przedmieściu Wiednia - skończyło na innym. Schubert był piewcą Wiednia, ale Wiednia swojego: mieszczańskich domów, zielonych przedmieść, wesołych gospód, w których schodzili się jego przyjaciele, młodzi artyści i romantyczni studenci. Wiedeń śródmieścia, dworu cesarskiego, wspaniałych kościołów i spoglądających na przechodnia włoskimi fasadami pałaców arystokratycznych - żył innym życiem, innymi ambicjami.
Wiedeń Schuberta patrzył w przyszłość, tamten - odchodził już w przeszłość.
Niewielkie rozmiary popularnej monografii pozwalają zaledwie na opowiedzenie życiorysu. Ale życie Schuberta w całości należało do muzyki i trudno oddzielić jego uniesienia twórcze od wzruszeń poprzedniego dnia. Ta łączność życia z twórczością jest u Schuberta nierozerwalna: z każdej pieśni, z każdego tworu spogląda na nas żywa twarz jego twórcy, na dnie każdego zanotowanego przez nas biografów zdarzenia rozbrzmiewa - muzyka.